Ben je nou helemaal van de ratten besnuffeld!

Het is alweer een tijdje geleden dat ik een blog heb geschreven. De afgelopen 2 maanden ben ik in eigenlijk niet buiten Phnom Penh geweest. De Braziliaan (Joao) is inmiddels vervangen door een Belg (Michael), uit het Franse gedeelte dus spreekt helaas geen Nederlands. Belgie zorgde tijdens z’n eerste weken wel meteen voor een onvergetelijk moment. Na de lunch stappen we altijd achterop bij onze collega’s op de scooter, zo ook op deze bewuste zaterdag. Uit het niets begint Michael (Belgie) te schreeuwen, heel hard te schreeuwen, uit schrik remt mijn collega midden op de weg zijn scooter (bijna een ongeluk). Michael rent naar de kant van de weg en het is duidelijk dat hij een probleem met of beter gezegd in z’n broek heeft. Hij probeert zijn broek uit te trekken en een Cambodjaan begint erop te slaan. De oorzaak van deze heisa kwam uiteindelijk uit de broek gekropen (zoals een aap uit de mouw). Er was een fikse rat z’n broekspijp in gelopen, helemaal naar boven toe. Hier hebben we nog enkele dagen smakelijk om gelachen op kantoor.

Helaas zijn deze rariteiten geen schering en inslag en bestaat de normale dag op kantoor vooral uit adverteren, klantcontact onderhouden, mensen onze kantoren of appartementen laten zien, contracten opmaken en nieuwe marketing plannen bedenken. Voor de mensen die het niet goed weten. Ik werk op de marketing afdeling van een bedrijf dat kantoorpanden en appartementgebouwen in beheer heeft. Uiteindelijk moeten we er gewoon voor zorgen dat alles verhuurd is. Op kantoor is het hartstikke gezellig en alles gat lekker op z’n elfendertigst. Wel mis ik een beetje uitdaging en zou ik graag nieuwe dingen willen leren.

Via een site voor buitenlanders die zich in Phnom Penh willen vestigen en opzoek zijn naar een woning ben ik twee Nederlandse jongens tegen gekomen. Helaas niet onze diensten aan hun kunnen slijten maar wel 6 weken met deze jongens (Bas en Bastiaan) lol gehad. Af en toe een hapje eten, pooltje leggen en vooral een biertje drinken. Maar bovenal weer even lekker Nederlands spreken. De 6 weken met Bas en Bastiaan waren absoluut voorbij gevlogen. Ook is een oude schoolvriend genaamd Robin nog een 2 dagen in Phnom Penh geweest. Had Robin al een tijd niet meer gezien maar zoals elke keer was het meteen ouwe jongens krentenbrood.

En nu kijk ik vooral uit naar de aankomende maanden. In September komt Jeroen langs en gaan we 11 dagen door Maleisie touren. In November komt m’n vader en gaan we naar Singapore, Noord-Vietnam en Cambodja. En in December komt Liane en gaan we 2 weken in Thailand chillen. In elk van deze 3 reisjes heb ik heel veel zin. Even de stad ontvluchten en op tropische eilanden vertoeven en wat al niet meer.

Voor de rest eet ik elke avond buiten de deur, voor een schappelijk prijsje. In m’n vrije tijd zoveel mogelijk de contacten met de al hier gemaakte vrienden te onderhouden. Voetballen, biosje pakken, potje poolen, voetbal kijken in het sportscafe, dat soort dingen. De bijbelstudie groep is onlangs opgesplitst in 2 groepen omdat we te groot werden. Jammer dat we nu sommige mensen minder gaan zien maar leuk omdat we nu met deze kleinere groep een diepere band kunnen kweken. Qua kerk ben ik nog steeds een beetje aan het wisselen. De kerk die eerst mijn voorkeur genoot is een beetje ver weg dus kies ik er de laatste tijd steeds meer voor om naar kerken hier dichter in de buurt te gaan. Daarnaast beschouw ik de broeders en zusters van mijn bijbelstudiegroep als mijn gemeente.

Rest mij jullie een goed weekend te wensen. Goed weekend!

Bart