Snorkelen op krediet

6 September begon het feest. Jeroen Adrianus Wilhelmus van den Bosch en ondergetekende reizen 11 dagen door Maleisie en daarna nog 2 dagen naar Phnom Penh. 6.00 uur ’s morgens stond m’n chauffeur klaar om me met zijn motorbike naar het vliegveld te brengen. 2 uurtjes vliegen naar Kuala Lumpur en daar moest ik nog 4 uur wachten op JAW van den Bosch. En wachten duurt lang... Dus geinspireerd door de taxi chauffeurs die hun klanten opwachten met een naambordje heb ik er ook eentje voor Jeroen gemaakt. Johannes AdriANUS Wilhelmus van den Bosch, vond ‘m zelf erg geslaagd. Helaas vond m’n moeder het weer nodig me van kleuter gedrag te betichten. We namen de bus naar Chinatown omdat daar de backpackers hostels van Kuala Lumpur zitten. In de bus meteen een gesprek aangeknoopt met een meneer uit Engeland, die kwam naar Kuala Lumpur om te scheiden van zijn vrouw die Engeland nooit meer in mag omdat ze agenten daar uit heeft gescholden, dit geheel terzijde. Goed, het was al laat op de dag en we besloten even door Chinatown te lopen en dan richting de Petronas Towers te gaan. Even een paar kiekjes geschoten van deze monsters, zagen er erg mooi in het donker (Petronas Towers = een van de hoogste gebouwen ter wereld). Kapitaalkrachtige Jeroen probeerde geld te pinnen maar dat werkte niet, kon alleen met een creditcard, die Bartje Kroon gelukkig wel bij zich had. Dat wordt dus snorkelen op krediet voor Jeroen. Wat meteen opviel was het aantal islamieten, veel boerka’s en hoofddoeken. Hierdoor lag de alcoholprijs erg hoog. In Kuala Lumpur zie je ook nog veel mensen uit India en Chinezen.

Volgende ochtend meteen door naar de Taman Negara, een jungle zo groot als Luxemburg. Het was 3 uur met de bus en daarna nog 3 uur met de boot door de jungle voordat we bij ons guesthouse waren, een plezierige trip. Of zoals JAW de boottocht omschreef: “Nou Bart, dit vind ik wel geinig”. Die nacht een night walk door de jungle gedaan en daar liepen we een behoorlijke pyton tegen het lijf. We zaten in een leuk guesthouse en hadden nog even leuk contact met wat Nederlandse studente, met een gigantische aardappel in de keel. 5 jaar gestudeerd, helaas hadden jaw en ik weinig recht om hier grappen over te maken. Nadeel van het guesthouse was de wc, zo’n goor Frans ding waar je boven moet hangen, een zelf verzonnen constructie met een van de tuinstoelen pakte ook niet echt goed uit. Dag twee in de jungle gingen we de Canopy Walk doen, dat is zo’n touwbrug die hoog in de bomen hangt en waar je dan overheen loopt, dit is de grootste van de wereld en ook behoorlijk hoog op sommige punten. Maar ik liet JAW eerst gaan, dan wist ik zeker dat de brug voor mij ook stevig genoeg was. Die middag hebben we zelf nog tocht ondernomen door de jungle, vooral apen gezien, salamanders en even gekeken of de lianen ons konden houden.

Volgende ochtend gingen we naar het noorden, naar de Perhentian Islands. Dit was een lange dag in de bus en boot zitten voordat we aankwamen. Maar dan heb je wel wat... Witte stranden, kristalheldere zee en leuke restaurantjes en barretjes op het strand. Die avond wat gedronken op het strand met de backpackers van het eiland. Volgende dag was helaas wat minder, JAW werd goed ziek. Ondanks dat hebben we nog bijna 2 uur kunnen snorkelen, gewoon vanaf de kust, fantastisch! Vissen in alles soorten kleuren in alle vormen mogelijk. Hierna deed zieke JAW een middagdutje, ik zat lekker op de veranda wat te lezen hoor ik opeens uit de slaapkamer: “Nou reken maar dat ik morgen veel bekijks trek met m’n nieuwe burberry petje”. Ik zeg: wat? Hij herhaalt het nog een keer en ik had het niet meer. Toen kwam JAW ook tot de conclusie: “Oh, dat zal ik waarschijnlijk gedroomd hebben”. Het leukste van het eiland waren de snorkel trips, de eerste keer hadden we met z’n 2en een boot en was het vrij rustig op de snorkelplekken, we hadden twee gigantische schildpadden praktisch voor ons zelf. Naast de mooie vissen waren er kleine haaien, roggen en mooi koraal. De volgende snorkeltrip hadden we met twee Chinese meisjes die niet konden zwemmen. Bij de eerste stop zagen we een vis, wat een monster was dat, een joekel, een beukerd, grote tanden en mooie paars/blauwe kleur. Toen hoorde ik opeens een Chineesje schreeuwen naar ons: ‘Kunnen jullie ons terugzwemmen naar de boot, we kunnen niet zwemmen en willen het koraal niet kapot trappen’. Het begrip afhaal-chinees kreeg zo een geheel nieuwe dimensie. Er zat helaas geen nummertje 34 bij. De laatste snorkeltrip was een bummer, deze keer hingen we met 30 andere Chinesen boven 1 schildpad. Na een week op het eiland gingen we terug naar de kust, vanuit Khota Baru vlogen we terug naar Kuala Lumpur.

Kutha Baru was weinig aan, het was klein en alles was gesloten op deze dag. Vanuit Kutha Baru zijn er 6 vluchten naar Kuala Lumpur per dag dus we gingen 6 uur van tevoren naar het vliegveld in de hoop dat ze ons over konden plaatsen naar een eerdere vlucht. Kon niet, zit je dan met je goede gedrag, 6 uur op een vliegveld. Na 3 uur vervelen schreeuwde Jeroen maar even “Wie er hier een paar tikken wil hebben, jij soms (tegen een bewaker die langs liep)”. En ja dit was grappig na 3 uur niks doen, heel grappig.

We zijn weer in Kuala Lumpur, bij ons nieuwe guesthouse waren we spekkoper! Warme douche, een deken en airco op de kamer. Alles wat we bij andere guesthouses niet hadden. Kuala Lumpur was sowieso heel modern vergeleken bij Phnom Penh. Mooie winkels, kantoorpanden, restaurants en bovenal McDonalds en Subway! Eerste dag een beetje sightseeing gedaan, tweede dag nog wat souvenirs gekocht en toen konden we terug naar Phnom Penh.

De eerste avond in Phnom Penh heb ik JAW m’n vaste restaurantje laten zien waar ik 4/5 keer per week eet. En JAW had z’n eerste compliment meteen binnen.

Bediende: Is he your friend?
Ik: Yes
Bediende: He is more fat than you?
Ik: What?
Bediende: He is more fat than you? (Wijzend naar Jeroen)
Ik: Yes, MHUAUAUAUA

Jeroen: Wat is er? Ik verstond dat me vet noemde...
Ik: Ja, dat deed ze ook.

Dit is in Cambodja overigens geen belediging, meer een constatering. Toen nog even naar de backpackers area van Phnom Penh geweest en een biertje van 0.50 USD gedronken. De volgende dag moest JAW zelf de stad verkennen want ik moest weer werken. Hij heeft voornamelijk de marktjes bezocht en onthutsend goedkope kleding, souvenirs en dingen gekocht. Na onderhandeling over de prijs natuurlijk. Die avond had ik nog een klein feestje bovenop het appartementengebouw gegeven voor m’n collega’s en JAW. Erg gezellig alleen JAW vond de schelpen niet te kanen, wat de boer niet kent...
Verder was het een geslaagd feestje, mijn collega’s en JAW konden het goed met elkaar vinden. Op de laatste dag ging JAW nog even mee naar mijn werk, kennis gemaakt met alle collega’s en toen ging hij naar de Killing Fields, waar in de jaren ’70 veel Cambodjanen op brute wijze om het leven zijn gebracht. Hiermee kwam er een einde aan de trip van JAW.

Het was super vakantie en ook leuk om aan een vriend te laten zien waar ik leef en werk!
Het is een lang verslag en dan heb ik jullie nog bespaard voor alle slechte grappen die er gemaakt zijn, wie hier meer schuldig aan is laat ik maar even in het midden.

Uitspraken die ik alweer mis:
“Waffeltje Waffeltje”
“Moet je een paar tikken hebben?”
“ Even hergroeperen”
“Zo, ik ga ff zitten”